అవ్వారు శ్రీధర్‌బాబు
85001 30770
రెప్పలను కళ్ళకు బిగించి తాళం వేసినా
నిద్ర రానీయని ఆలోచనా శబ్దాలు
నిశాచరులై తిరుగుతూనే ఉంటాయి!
నిండా మునిగిపోయి
రేపటి వెలుతురుని దిగులు కళ్ళు వేసుకొని
చూసే స్థితి తూగుకి అడ్డు తగులుతూనే ఉంటుంది.
ఎండిన కాయాన్ని ఈడ్చుకుంటూ
దుఃఖపు వలలో చిక్కి ఇంకిపోయిన మనిషికి
కునుకు ఆమడ దూరంలోనే
దోబూచులాడుతూ ఉంటుంది ...
ఇప్పుడిది సహజమే అయినా
నమ్మి మోసపోయిన మనసు కుతకుత ఉడికిపోయి
మూసిన రెప్పలకు నిదురపూత పూయదు.
బాధే కాదు; నెమరేసుకునే
ఆనంద క్షణాలు సైతం కన్మోడ్పుకు శత్రువే..!
అవేనా...
మండే కవి సూర్యుడు ఒంపిన అక్షర కిరణాలు
కళ్లలోనుంచి పయనమై మెదడు పొరలను
ఢ కొట్టిన్నప్పుడు కూడా...
నిద్రాదేవి అభయమియ్యదు ..!