విశ్లేషణ
- కెంగార మోహన్‌ - 9000730403
''తెలుగు కవిత్వంలో ముస్లింవాదాన్ని వినిపించిన తరం మాత్రం ఇప్పటిదే. తమ ఉనికిలోకి వెళ్ళి,
సంస్కృతిలోకి ప్రవేశించి, మతాన్ని సైతం ప్రశ్నించి యధాతథవాదాన్ని ధిక్కరించిన స్వరం మాత్రం కొత్తదే'' అంటారు అఫ్సర్‌. బహుశా ఈ క్రమంలో పుట్టుకొచ్చిన అనేకానేకమంది ముస్లిం కవులు తమ యాతనల్ని అక్షరీకరించారు. ఖాదర్‌మొహియుద్దీన్‌ పుట్టుమచ్చ దీర్ఘకవిత తెలుగు కవిత్వంలో సంచలనం రేపింది. ఇప్పటికీ మది స్మృతి పథం నుంచి వీడని కవిత ''నేను పుట్టకముందే దేశద్రోహుల జాబితాలో నమోదై వుంది నాపేరు..కన్నబిడ్డని సవతికొడుకుగా చిత్రించింది చరిత్ర'' అంటూ రాసిన కవిత ముస్లింవాదాన్ని బలంగా వినిపించింది. తమ అస్తిత్వం కోసమే కాక ఈ దేశంలో వివక్షకు గురిచేసిన కుటిల మనువాదకుట్రలకు వ్యతిరేకంగా బలంగా కవిత్వాన్ని వినిపిస్తున్న కవుల్లో ఒకరు కవి షేక్‌ కరీముల్లా. అతను రాసిన సాయిబు దీర్ఘకవిత సైతం సంచలనమైంది. ఆలోచించేలా వాస్తవ జీవితాన్ని చిత్రించే కావ్యంగా సాహిత్యలోకంలో సుస్థిరమైన స్థానం సంపాదించింది. మనుషుల మధ్య అడ్డుగోడల్ని నిర్మిస్తున్న ఈ కులసమాజంపై కన్నెర్ర జేస్తున్న ఈ కవి కవిత్వలోతుల్లోకి వెళితే...
ఉన్మాద వరండాల్లో
వాళ్ళు మురిపెంగా పెంచుకుంటున్న
అసత్యాల కలుపుమొక్కల్ని పీకి
పవిత్ర ఖుర్‌ఆన్‌ సాక్షిగా
నిర్నిబంధాల నీతి విత్తులు చల్లండి
ముస్లిం అంటే..
నిర్మల ప్రేమకు
నిరాడంబర రూపమని
ప్రపంచపటంపై
నిలువెత్తు సంతకం చేయండి.
ఈ దేశ నిర్మాణంలోనూ.. స్వరాజ్య పోరాటంలోనూ ముస్లీంల పాత్ర వెలకట్టలేనిది. వాళ్ళు వీళ్ళు కాదు..ఈ దేశం అందరిదీ..ఈ దేశం మనందరిదీ..ఓట్లకోసం చేస్తున్న విభజన రాజకీయకుట్రల్లో ముస్లింలను బలిచేస్తున్న దుర్మార్గ రాజకీయాలకు మనమే సాక్ష్యం. అటువంటి నీతి మాలిన రాజకీయాలను ఈ కవి తన కవిత్వం ద్వారా అసహ్యించు కుంటాడు. మతోన్మాదుల వరండాల్లో పెరుగుతున్న అసత్యాల కలుపుమొక్కల్ని ఖురాన్‌సాక్షిగా నీతి అనే విత్తనాలు జల్లి కలుపును పీకేయ్యాలనే సందేశం ఇస్తాడు. ముస్లింలంటే నిర్మలప్రేమకు నిరాడంబర రూపమని విశ్వసత్యాన్ని ఈ కవితలో ఆవిష్కరిస్తాడు. అందుకే..
నిబ్బరం నా ఉనికి/నిటారుతనం నా నడక/ నిఖార్సయిన భారతీయుడ్నై/ చెమటచుక్కల నెలవంకనై/ జాతీయజెండాకు పూచిన/ అత్తరు పూవునైనందుకు/ నీకెప్పుడూ/ నేను ఎదురు మతం వాడినే/ నాతిండిపై ఆంక్షలు/ నా షేర్వాణిపై ఆంక్షలు/ నా బక్రీద్‌పై ఆంక్షలు/ ఆంక్షల గాజుపెంకుల్ని విస్తరిస్తున్న/ నీ పరివారిజంతో/ నెత్తురోడ్తున్న పసిపిల్లాడిలా నేను/ నా అజాపై నింద/ నా నమాజ్‌పై నింద/ నా కన్నీరు ఒలికితే నింద/ నా కన్నీరు ఇంకితే నింద/ నిందల బందిఖానాలో నెట్టి/ నన్ను నిత్య అనుమానితుడ్ని చేశావు కదరా! ..
సెక్యులరిజం ప్రసంగాలకే పరిమితం చేసింది ఈ రాజ్యం. ఈ రాజ్యం భిన్నత్వంలో ఏకత్వం కాదు అని నిరూపించేందుకు అప్రజాస్వామికవాదులు చేస్తున్న దాష్టీక యోచనల్ని కళ్ళకు కట్టినట్లు చూపించింది ఈ ఎదురు మతం కవిత. మనుషులు తినే ఆహారంపై ఏ దేశంలో లేని ఆంక్షలు ఈ దేశంలో అమలుచేయాలని చూశారు. ఒకప్పుడు పశుసంపదే రాజ్య సంపద. ఏ రాజుకి ఎక్కువ పశువులుంటే వాళ్ళే గొప్పధనవంతులైన రాజులు. ఆ పురాతన సమాజంలో యజ్ఞాలు, క్రతువుల పేరుతో వేలాది పశు సంపదను నిర్వీర్యం చేస్తున్న సందర్భంలోనే బౌద్ధ జైన మతాలు ఆవిర్భవించినట్లు చరిత్ర చెబుతుంది. ఈ దేశంలో ఆహారంపై ఆంక్షలు విధించి, అదే ఆహారాన్ని ఇతర దేశాలకు ఎగుమతి చేస్తూ కోట్లు గడించాలని చూసే పాలకులనేమనాలి. ముందుగా ముస్లీంలను పరాయివాళ్ళుగా చూసే ఆలోచనే దుర్మార్గమైనది. ఎవరిమతం వారిది..ఎవరి ఆహారం వారిది..ఎవరి జీవన విధానం వారిది..ఎవరు ఏది నచ్చితే ఆ మతం అవలంభించవచ్చు..మతం అన్నది ఆచరణ మాత్రమే నన్న సత్యాన్ని ముందు గ్రహించాలి. ఎవరు ఏది ఆచరించినా అన్ని మతాల సారం మానవత్వమే కదా. దాని స్థాపనకు కృషిచేయాల్సిందిపోయి కులాల మధ్య కార్చిచ్చు రగల్చడం దేశ పురోభివృద్ధికే ఆటంకం..
ఈ నేలను తల్లిలా ప్రేమించిన వాడ్ని
తల్లిపాదాల క్రింద స్వర్గముందన్న
ప్రవక్తమాటలు నమ్మిన వాడ్ని..
ఇంతకంటే మనిషికి మనుగడకు అస్తిత్వానికి ఇంకేమి అవసరం లేదు ఈ విశ్వంలో.. మనిషి ఎక్కడైనా పౌరుడే..ఏ నేల ఎవరికీ శాశ్వత సొత్తు కాదు కదా..ఎందుకింత విభజన రేఖలు గీస్తున్నారు. మనిషికి ఆకలి తీర్చని మతం, మనిషికి గూడునివ్వని మతం ఎందుకు పనికిరాదు..ఎదురుమతం కవిత్వం నిండా ఈ దేశంలో మతం ముసుగులో సాగుతున్న అరాచకాలను ఆవేదనతో కవి అక్షరీకరించాడు. ఈ కవిత్వంలో కవి విశ్వమానవ ప్రేమను కాంక్షిస్తాడు. ఈ కవికి ఈ ఎదురుమతం కవిత్వానికి దేశభక్తి ఎక్కువే..
ఇంతకీ వాళ్ళెవరు?
మాలెగావ్‌లో మంటలు పెట్టినవాళ్ళు
తాజ్‌లో మల్లెరేకుల్ని తుంచినవాళ్ళు
నీ వాళ్ళా? నా వాళ్ళా..?
మనుషుల్ని కదా! మనవాళ్ళనుకోవాలి!
వసంతాన్ని కదా ! మనం కలగనాలి
దేశ ముఖచిత్రంపై
కాళరాత్రిలా కమ్మినవాళ్ళు
మకరందపు బోసినవ్వులపై
నిప్పులగుండును విసిరినవాళ్ళు
వాళ్ళెవరైతేనేం?
ఇండియాగేట్‌ దగ్గర పాతిపెట్టాల్సిందే
మేరా భారత్‌ మహాన్‌.
మాతృభూమి మీద మమకారం ఇంతకంటే ఏం కావాలి..? ఈ దేశంలో పుట్టిన ప్రతిఒక్కరికీ ఈ భూమిమీద హక్కుంది..ఉగ్రవాదులెవరైతేనేం వాళ్ళను మనదేశ బొడ్రాయిదగ్గర ఖతం చేయాలనుకోవడం కన్నతల్లి భరతభూమిపై ఉన్న అవిభాజ్యమైన ప్రేమకు నిదర్శనం కాదా..? నిజంగా మనదేశం ఎన్ని మతోన్మాద దాడుల్ని, రక్తపాతాల్ని చూసింది. ఎన్ని నెత్తుటి చారికల్ని ఒంటిపై పూసుకుంది. మనషి సమున్నత ఆశయం కోసం నడవాలేతప్ప మతం అనవసరమనే భావన కలుగుతుంది. ఈ కవి ఒక చోట ప్రపంచశాంతికై ప్రతిధ్వనిస్తున్న పీడితుల విముక్తి గీతం అల్లాహౌ అక్బర్‌ అంటాడు. దీన్ని బట్టి ఏ మతమైనా శాంతిని కాంక్షించాలేకాని ఉన్మాదాన్ని..ఉగ్రవాదాన్ని కాదనే సందేశం ఇస్తుంది ఈ కవిత్వం. పీడితులెవరైనా..బాధితులెవరైనా..మతం అవలంభిస్తున్నారంటే ఈ ప్రపంచంలో తాము ఎదుర్కొంటున్న బాధలకు ఉపశమనమే తప్ప మరొకటి కాదు..మతమన్నది ఆచరణే తప్ప అనివార్యం కాదు..చివరికి మానవత్వమే విజయం సాధిస్తుంది. ఈ కవిత్వంలో లోతైన భావాలు మనల్ని పలకరిస్తాయి.
ఆకలి
కోరికల కొయ్యలకు వేలాడినప్పుడు
అల్లాV్‌ా కరుణ అమృతమై
గొంతుకలో దిగితే
ఎలా వుంటుంది ?
ఆ తృప్తి
ఈదుల్‌ ఫితర్‌లో తెలుస్తుంది..ఈ కవితలో కవి మనిషి సమూల జీవితచిత్రాన్ని, జీవన గమనాన్ని ఆవిష్కరిస్తాడు. కవిత్వంతో మమేకమైన జీవితం కాబోలు ప్రతి చిన్న ఘటనలుకూడా కవితాత్మకంగా చెప్పే ప్రయత్నం చేస్తాడు. సహజంగా రంజాన్‌ మాసంలో ఇచ్చే ఇఫ్తార్‌ విందులు చేసే ప్రార్థనలు పవిత్రంగా జరుగుతుంటాయి. అయితే అక్కడ మానవీయకోణాన్ని కవి ఆవిష్కరిస్తాడు.'' ప్రేమ తప్పిపోయిన గొర్రెపిల్లయినప్పుడు అనురాగం ఓడనెక్కి ఓదార్పు ఒడ్డుకు చేరితే ఎలా వుంటుంది? ఆ మమత ఇఫ్తార్‌లో కురుస్తుంది.'' ఇది తను కలలుగన్న రంజాన్‌.
ఈ కవి కవిత్వం ఒకవర్గానికో..ఒక మతానికో చెందినది అని నేను అనుకోను..మనిషిని మనిషిగా చూడాలని, మతాలకు అతీతంగా మనిషిని ఈ సమాజంలో చూడాలని కోరుకున్న కవి షేక్‌ కరీముల్లా. ఈయన కవిత్వం పీడితుల పక్షాన నిలిచేది..ఈ కవిత్వం మత ఛాందసవాదాన్ని తీవ్రంగా వ్యతిరేకించేది. ఈ కవిత్వం మానవీయ విలువల్ని ప్రపంచపటంపై ఆవిష్కరించేది. కవి జావెద్‌ చెప్పినటు ్ల'' గత చరిత్ర చేసిన కుట్రల పద్మవ్యూహంలో ఇప్పటికీ బయటపడలేకపోతున్న అభిమన్యుడ్ని..'' ముస్లింవాద కవులు అనివార్యంగా తమ అస్తిత్వానికై పోరాడాల్సి వచ్చింది. ఈ క్రమంలో వాళ్ళు లౌకికత్వం పునరుద్దరణకు, ప్రజాస్వామ్య విలువలకు కట్టుబడి చేస్తున్న అక్షరపోరాటానికి ప్రతి ఒక్కరం సంఘీభావం తెలుపుదాం..